διαβάλλω

διαβάλλω, [tense] fut. -βᾰλῶ: [tense] pf. -βέβληκα:—

A throw or carry over or across,

νέας Hdt.5.33

,34; in wrestling, Ar.Eq.262 codd.

2 more freq. intr., pass over, cross,

ἐκ . . ἐς . . Hdt.9.114

;

φυγῇ πρὸς Ἄργος E.Supp.931

;

πρὸς τὴν ἤπειρον Th.2.83

: c. acc. spatii,

δ. πόρον A. Fr.69

(dub.);

γεφύρας E.Rh.117

;

τὸν Ἰόνιον Th.6.30

;

τὸ πέλαγος εἰς Μεσσαπίους Demetr.Com.Vet.1

.

3 put through,

τῆς θύρας δάκτυλον D.L.1.118

;

τύλος διαβεβλημένος διὰ τοῦ ῥυμοῦ Arr.An.2.3.7

( = Aristobul.Fr.4);

κρίκων δι' ἀλλήλων διαβεβλημένων D.Chr.30.20

;

διαβληθέντων τῶν ἀγκώνων διὰ μέσων τῶν τόνων Hero Bel.101.12

, cf. 108.6.

II in Ar.Pax643 ἅττα διαβάλοι τις αὐτῷ, ταῦτ' ἂν ἥδιστ' ἤσθιεν, for παραβάλοι, whatever scraps they threw to him, with a play on signf. v.

III set at variance,

ἐμὲ καὶ Ἀγάθωνα Pl.Smp.222c

, 222d, cf. R.498c;

δ. τινὰς ἀλλήλοις Arist.Pol.1313b16

; set against, τινὰς πρὸς τὰ πάθη, πρὸς τὴν βρῶσιν, Plu.2.727d, 730f; bring into discredit,

μή με διαβάλῃς στρατῷ S.Ph.582

;

δ. [τινὰ] τῇ πόλει Pl.R.566b

:— [voice] Pass., to be at variance with,

τινί Id.Phd.67e

; to be filled with suspicion and resentment against another, Hdt.5.35, 6.64, Th.8.81, 83;

οὐδὲν ὑπολείπεται ὅτῳ ἄν μοι δικαίως διαβεβλῇσθε And.2.24

;

πρός τινα Hdt. 8.22

, Arist.Rh.1404b21, Plb.30.19.2;

τοὺς -βεβλημένους πρὸς τὴν φιλοσοφίαν Isoc.15.175

; to be brought into discredit,

ἐς τοὺς ξυμμάχους Th.4.22

;

διαβεβλημένος

discredited,

Lys.7.27

, 8.7.

IV put off with evasions, δ. τινὰ μίαν (sc. ἡμέραν)

ἐκ μιᾶς Sammelb.5343.41

(ii A. D.), cf. PFlor.36.23 (iv A. D.).

V attack a man's character, calumniate,

δ. τοὺς Ἀθηναίους πρὸς τὸν Ἀρταφρένεα Hdt.5.96

;

Πελοποννησίους ἐς τοὺς Ἕλληνας Th.3.109

; διέβαλλον τοὺς Ἴωνας ὡς

δι' ἐκείνους ἀπολοίατο αἱ νέες Hdt.8.90

;

διαβαλὼν αὐτοὺς ὡς οὐδὲν ἀληθὲς ἐν νῷ ἔχουσι Th.5.45

; accuse, complain of, without implied malice or falsehood, PTeb.23.4 (ii B. C.): c. dat. rei, reproach a man with . .,

τῇ ἀτυχίᾳ Antipho 2.4.4

; δ. τινὰ εἴς or πρός τι, Luc.Demon. 50, Macr.14:—[voice] Pass.,

διεβλήθη ὡς Ev.Luc.16.1

;

ἐπὶ βίῳ μὴ σώφρονι διαβεβλημένος Hdn.2.6.6

.

2 c. acc. rei, misrepresent, D.18.225, 28.1, etc.: speak or state slanderously,

ὡς οὗτος διέβαλλεν Id.18.20

, cf. ib.14; τοῦτό μου διαβάλλει ib.28: generally, give hostile information, without any insinuation of falsehood, Th.3.4.

3 δ. τι εἴς τινα lay the blame for a thing on . ., Procop.Arc.22.19.

4 disprove a scientific or philosophical doctrine, Gal.5.289:—[voice] Pass., Id.5.480, Plu.2.930b.

5 δ. ἔπος declare it spurious, Id.Thes. 34.

VI deceive by false accounts, impose upon, mislead,

τινά Hdt.3.1

, 5.50, 8.110, E.Fr.435:—[voice] Med., Hdt.9.116, Ar.Av.1648 (ubi v. Sch.), Th.1214:—[voice] Pass., Hp.Nat.Puer.30, Pl.Phdr.255a, Plu.2.563d.

VII divert from a course of action, πρὸς τὴν κακίαν τινάς ib.809f:—[voice] Pass.,

ψυχὴ -βέβληται πρὸς μάχην Arr.Epict.2.26.3

.

VIII [voice] Med., contract an obligation (?), Leg.Gort.9.26.

IX διαβάλλεσθαι ἀστραγάλοις πρός τινα throw against him, Plu.2.148d, 272f.